Powieść przedstawia w barwny i realistyczny sposób losy i codzienną pracę mieszkańców przedwojennego Śląska. Portretuje ogromną liczbę różnorodnych charakterów ludzkich, których losy przeplatają się ze sobą, przedstawiając wiernie tradycje, zabobony, przesądy mieszkańców Śląska, pojęcie biedy, bogactwa oraz relacje międzyludzkie, u których podłoża często leży cierpienie, troski, ale i obowiązek, przyjaźń i radość.
Zwracającymi uwagę postaciami są: tytułowa Elżbieta i jej matka – Agnieszka, młody lekarz Kubicki oraz młody inżynier. Elżbieta wraca na zabiedzoną ojcowiznę i wbrew otoczeniu, dostarczającemu jej cierpień i zawodów, buduje lepszą przyszłość dla swojej rodziny. Lekarz Kubicki, oddający się bez reszty pracy w szpitalu i leczeniu ludzi, decyduje się nawet zmienić swój światopogląd i dostosować do wymagań otoczenia, by móc należycie i w pełni spełniać swój obowiązek.
