Trudno jest zaklasyfikować Odwróconego do jakiegoś stylu literackiego. Do jakiejś konkretnej kategorii. Jest to bowiem „proza szyta poezją”.
W trakcie swego rodzaju umysłowych podróży, czasem mocno życiowo-rozliczeniowych, Autor przekazuje swe przemyślenia raz prozą a za chwilę wierszem. Jest to również taka fikcja przeplatana prawdą, gdzie czasem zacierają się miedzy nimi granice. Czasem fikcja jest prawdą a prawda fikcją. Całościowo jednak to wspomnienia mężczyzny na emigracji mającego w nosie fakt przemijania. To umysłowa podróż we wspomnienia. Zachęta do częstych przemyśleń nad samym sobą. Próba zrozumienia siebie i rządzącej nami rzeczywistości. Radość życia z przemijaniem w tle.
