Tomik poetycki Mikołaja Sępa Szarzyńskiego wydany po śmierci autora w 1601 przez jego brata Jakuba. Jest on jedynym dziełem poety, co do którego nie ma wątpliwości w kwestii autorstwa. Stanowi jeden z pierwszych przejawów baroku w literaturze polskiej. Tomik zawiera między innymi sonety, pieśni, parafrazy psalmów i epitafia.