Tom drugi powieści o uczuciach przełamujących bariery różnic społecznych, namiętności niedbającej o zgorszenie i niechęć ludzi bojących się oceny "innych".
Bohaterka romansu, Stefania Rudecka to niezamożna szlachcianka pracująca jako guwernantka w domu hrabiny Elzonowskiej, będącej ciotką ordynata Waldemara Michorowskiego.
Mimo różnic społecznych Stefania i Waldemar pokonują przeszkody i doprowadzają do ślubu, lecz na skutek intryg i nieprzyjemności doznanych ze strony niechętnego otoczenia młoda kobieta zapada na ciężką chorobę i przedwcześnie umiera w dniu planowanych zaślubin.
Kilkakrotnie sfilmowana, niechętnie przyjęta przez krytyków, lecz niezwykle poczytna powieść z 1909 roku.
